De term 'hybride school' (of 'hybride onderwijs') onderscheidt zich van blended learning. Bij hybride onderwijs wordt een deel van het curriculum face-to-face aangeboden en een deel online achter de computer. Bij blended learning gaat het over een mengvorm tussen face-to-face en gebruik van ICT. Hybride onderwijs krijgt naar mijn gevoel een plek in een continuum:
Uitsluitend face-to-face onderwijs - F2F ondersteund met ICT (tekstverwerkers e.d., ICT als hulpmiddel bij het leren) - blended learning (F2F wordt gemengd met computergebruik tijdens de les) - hybride onderwijs (F2F afgewisseld met ICT-onderwijs) - online leren met begeleiding (e-coaching) of zonder begeleiding (uitsluitend leren met computers).
Elke vorm heeft zo zijn mogelijkheden en beperkingen. daar moet goed over nagedacht worden.
Het artikel gaat in op een aantallen rollen van ICT (vooral leren met ICT en volgen van studenten). Er wordt weinig aandacht besteed (en ook Wilfred gaat daar niet verder op in) aan wat er voor nodig is om dit systeem te laten werken. De beschikbaarheid van geschikte (adaptieve!) educatieve software is een randvoorwaarde. Hoe simpel het voorbeeld (Dreambox) lijkt, op de achtergrond gaat het om complexe programmatuur.
Het kunnen volgen van een leerling is betrekkelijk eenvoudig met goede programmatuur. Wat leerling in de software doen, kan worden gevolgd. Voor het F2F onderwijs zal ook een docent veel moeten registreren. In elk geval vraagt het om een gestandaardiseerd curriculum en gestandaardiseerde data.
Dat blijkt ook uit het artikel:
Part of the model involves providing teachers with a steady stream of data that will help them adjust instruction to kids’ specific needs, and to guide afterschool tutors. Today, those linkages between the computer lab and the classroom remain incomplete, in part because the data from various online systems aren’t sufficiently standardized; the many data points from different systems could be overwhelming to teachers.
In het artikel komt ook naar voren, wat de drijfveer is geweest om hiermee aan de slag te gaan: bezuinigingen! Het lijkt of Wilfred daar zijn twijfels over heeft:
Een dergelijk systeem heeft natuurlijk behoorlijk wat beperkingen (ook al wordt ICT hierbij ingezet). De manier waarop technologie wordt gebruikt om goedkoper en beter onderwijs te realiseren, doet me denken de traditionele manier van automatiseren.
Ik vraag me af waarom. Naar mijn idee staan veel scholen voor de uitdaging om het onderwijs slimmer, beter en efficiënter te maken. Als het niet gaat om een geldtekort dan is wel een docententekort of de behoefte aan maatwerk. Deze scholen hebben de uitdaging opgepakt. Dus waar Wilfred een vraagteken zet achter zijn titel (Goedkoper en beter onderwijs door ICT) zet ik een uitroepteken!
