Leren in de 21ste eeuw, how do you MOOC it?

In het platform LRN21 werken onderwijs en bedrijfsleven samen aan 21st Century Skills. Het gaat daarbij om adoptie en implementatie van 21ste eeuwse vaardigheden in scholen en opleidingen.

Tijdens de platformbijeenkomst van 3 februari stonden MOOC's centraal.
John May gaf daarbij een inleiding. Daarin kwam een aantal begrippen en statistieken voorbij.

MOOC staat voor Massive Open Online Course.

Massive duidt in feite op een omvang, die een 1 op 1 interactie tussen onderwijsgevende en lerende niet meer mogelijk is. Met wat discussie in de zaal kwam dat op een bepaald moment uit op een grens van ongeveer 150 en meer deelnemers. Natuurlijk zijn er collegezalen met 300 studenten, die naar een docent luisteren, maar echt interactief kan je dat toch ook niet meer noemen.

Open betekent dat het voor iedereen toegankelijk is. De discussie ging daarbij ook over gratis toegankelijk. Er zijn bedrijven die betaalde MOOC's in de markt zetten. Omdat het gaat om massive kun je met een laag bedrag toch een behoorlijke omzet halen!

Naast MOOC's bestaan er ook SPOC's: Small private online course. Hierbij gaat het vaak om bedrijfscursussen (small en private).  

De site Elearninginfographics.com biedt een grote hoeveelheid grafische gegevens over MOOC's. (Overigens een irritante site met allerlei popups en reclames.)

• MOOC's worden daadwerkelijk massaal afgenomen, met een gemiddelde van 33.000 deelnemers (oplopend tot 150.000) per cursus. Gemiddeld haalt slechts 5% van de deelnemers de eindstreep. De vraag is overigens of dat erg is. 
• Een belangrijk argument voor MOOC's is, dat ze de toegankelijk voor hoger onderwijs vergroten voor mensen die moeilijk toegang hebben tot hoger onderwijs. In de praktijk blijken vrijwel de meeste deelnemers al een hogere opleiding te hebben gevolgd!
• Er zijn maar heel weinig MOOC's die echt geaccrediteerd worden, waarbij je een formeel certificaat kunt krijgen. Dat hangt samen met de moeilijkheid van het vaststellen van de identiteit van de lerende.
  Er zijn systemen, die op willekeurige momenten van je vragen om via de webcam een foto te maken van jou met een ID-kaart in je hand. Speciale software checkt dan of degene achter de pc daadwerkelijk degene is, die de cursus doet. 

Janine Kiers is productmanager MOOC's bij de TU Delft.

De TU Delft maakt deel uit van het EdX-netwerk met daarin namen van de grote universiteiten als Harvard, Berkeley en Stanford.  

De doelen die TU Delft nastrreeft met het ontwikkelen en aanbieden van MOOC's zijn

• Kennis delen met de wereld
  Dit voortgekomen uit een nieuwe visie en een nieuw business model voor hoger onderwijs. De meerwaarde zit niet de kennis maar in het onderwijsproces. 
• Verbeteren van de kwaliteit van het onderwijs
  Het ontwikkelen van MOOC's dwingt de makers om nog eens goed na te denken over inhoud en didactiek van de cursus. Door de MOOC in de vorm van flipping the classroom aan te bieden, gaan ook de resultaten van studenten omhoog, zowel in cijfers als in slagingspercentage. 
• Maar eigenlijk ook het promoten van TU Delft
  Je zet een aantal onderwerpen waar je goed in bent in de etalage. De onderwijsinstelling maakt deel uit van een groep van excellente instellingen. Dat alles is goed voor je brand en dus voor nieuwe studenten. 

Het achterliggende businessmodel is wel toe te lichten maar moeilijk tastbaar te maken. Het maken van MOOC's is kostbaar, het (financieel) rendement kan eigenlijk niet worden aangetoond. De deelnemers aan de cursus betalen met informatie. Hun klikgedrag biedt inzicht in de manier van studeren. Hier gaat het echt om big data!

Nieuwe MOOC's worden gefinancierd als het voorstel aan allerlei voorwaarden voldoet. Zo moeten indieners niet alleen inhoud en didactische aanpak beschrijven maar ook de manier waarop men de marketing vormgeeft. Ook moet de indiener onderbouwen op welke manier de MOOC bijdraagt aan het verbeteren van de kwaliteit van het onderwijs.

François Walgering is oprichter van de MOOC-factory. Dit bedrijf maakt MOOC's en SPOC's.
De MOOC-factory hanteert een boeiende filosofie bij het samenstellen van hun MOOC's. Bij de 'universitaire' MOOC's draait het om het didactisch aanbieden van kennis. Deze MOOC's gaan meer uit van het idee van de prosumers en wisdom of the crowd. Deelnemers maken opdrachten en voegen content toe. Met likes en peerreviews ontstaat dan nieuwe inhoud. 

Interessant onderdeel is de 'learning locker',  Hierbij worden leeractiviteiten opgeslagen. Een leeractiviteit wordt in deze context opgevat als een persoon + werkwoord + object. ("Ik" + "lees" + "deze blog"). Ik heb nog niet helemaal een beeld van het wat en hoe hiervan. Het geeft me in elk geval wel een beeld van het monitoren van leergedrag, wat weer allerlei mogelijkheden biedt voor het bijsturen ervan!

Kijk vooral op de website van LRN21, daar verschijnen de presentaties snel online.