Het zit er weer op, de 'ik weet niet hoeveelste' CVI-conferentie voor Onderwijsvernieuwing: Samen naar de Top. Het is altijd een intensief maar bijzonder leerzaam en leuk gebeuren.
Ik vind het altijd interessant om achteraf een beetje 'door mijn oogharen' terug te kijken naar de conferentie. Wat viel op? Wat zijn de trends? Wat dat betreft kan ik niet anders dan constateren dat er een nieuwe wind begint te waaien door het MBO.
De onderwijssector wordt al een tijd geplaagd door allerlei negatieve berichten. Deels terecht, grotendeels onterecht. Elk incident leidt tot een kramp. Die komt voort uit een redenering, dat het óf niet goed geregeld is en er dus meer regels nodig zijn die vervolgens weer moeten worden gecontroleerd, óf dat bestaande regels niet goed genoeg gecontroleerd wordt wat ook weer leidt tot meer controle. Het is bijna ondoenlijk om aan al die regels te kunnen voldoen nog los van het feit dat het controle- en verantwoordingsapparaat veel energie kost die aan het onderwijs wordt onttrokken.
Wat me vooral intrigeert is een nieuwe benadering van het organiseren van onderwijs. Minder vanuit en behoefte aan control, vanuit het willen 'regelen' van zaken maar juist meer vanuit het zelforganiserend vermogen van de basiselementen van een onderwijsinstelling: de teams. Dat vraagt om een andere visie op onderwijs organiseren, andere veranderingstrajecten, andere sturingsmodellen. Dat bleek al uit de keynote van Alex Peltekian, uit verschillende andere presentaties maar ook met name uit de verdiepingssessie Route 66.
Er is behoefte aan een nieuwe wind, er lijkt nu momentum te ontstaan. Mooi! Benieuwd of deze ontwikkeling zich doorzet naar de Managementconferentie volgend jaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties zijn welkom