De toekomst van elo's...

De discussie van even geleden over Open Source heeft me aan het denken gezet. Als je met een aantal mensen praat, eens goed om je heen kijkt, dan zijn er allerlei ontwikkelingen gaande waarbij de leveranciers van elo's of lms'en in de komende vakantie eens over moeten reflecteren.

1. Op de eerste plaats, de opkomst van de Open Source systemen natuurlijk. Moodle, Sakai, Didactor en waarschijnlijk nog veel meer, die ik (nog) niet ken. Inmiddels is uit onderzoek gebleken dat bij het heroverwegen van de eiegen elo ook Open Source oplossingen worden meegenomen.
   
   Uit de steekproef van 33 hoger onderwijsinstellingen in Nederland blijkt dat nog nergens een open source ELO instellingsbreed wordt gebruikt. In het buitenland gebeurt dit al wel. Het zijn daar vooral instellingen voor afstandsonderwijs die met open source ELO’s actief zijn. Wel beraden zich op dit moment in Nederland steeds meer instellingen op de toekomst van hun ELO en op bescheiden schaal worden al pilots met open source ELO’s uitgevoerd. De helft van de instellingen is in de afgelopen jaren serieus bezig geweest met een ELO-vervangingstraject of heeft plannen dit in de komende periode te gaan doen.
   
2. En dan zijn er natuurlijk de Web2.0 ontwikkelingen. Er is steeds meer mogelijk door verschillende tools aan elkaar te knopen tot een persoonlijke leeromgeving. Helemaal afgestemd op het individu, snel, goedkoop, overal (waar internet is) bij de hand.
   Waarom zou je als onderwijsinstelling nog investeren in een gesloten systeem, zou je haast zeggen.
3. En dan is er de portalisering. Een beetje portaal heeft allerlei functionaliteiten in zich die met een beetje fantasie en creativiteit om te bouwen zijn tot een complete elektronische leeromgeving. Waarom dubbel investeren, is dan de vraag, als je al beschikt over de mogelijkheden om toegang te geven tot digitale content, beschikt over documentbeheer (portfolio) en communicatiemogelijkheden makkelijk kunt regelen?

Net als uitgevers (en vele anderen) zullen ook deze leveranciers zich moeten buigen over andere businessmodellen. Gratis software maar extra service? Inspraak bij de softwareontwikkeling? Een slimme combinatie van gesloten en open tools? Voldoen aan alle kwaliteitseisen die aan de toegankelijkheid van een dergelijk systeem maar gesteld kunnen worden?
Of moeten ze zich juist richten op datgene, waar de de problemen het grootst zijn? Onderwijslogistiek, individuele leertrajecten faciliteren, het (automatisch) registreren van activiteiten gekoppeld aan slimme rapportagemogelijkheden, inzichtelijk maken van competentieontwikkeling, dat soort dingen.
'Doen we allemaal al', hoor ik ze roepen.
Nou, voordat wij er in de volle breedte mee vooruit kunnen, is er echt nog wel wat nodig...

Gelukkig maar, is er toch nog een markt.