Het onderwijs in het regeerakkoord 2012

De digitale inkt van het Regeerakkoord 2012 is nog 'nat' maar nu het beschikbaar is, ben ik nogal nieuwsgierig wat 'Den Haag' voor het onderwijs in petto heeft. In de inleiding staat:

"We investeren extra in onderwijs en stellen hogere kwaliteitseisen aan leraren en schoolleiders. Ook dat is solide en sociaal."

En in het onderwijshoofdstuk:

"Het belang dat wij hechten aan goed onderwijs, wordt onderstreept door het feit dat wij onderwijs buiten de bezuinigingen hebben weten te houden en er in deze crisistijd zelfs in investeren." 

Als je de doorrekening van het CPB bekijkt, staat er echt, dat er zo'n 900 miljoen wordt geïnvesteerd in het onderwijs (zie blz 33). Dat is een hele hoop geld. 200 miljoen voor het afschaffen van de langstudeerboete, 700 miljoen als 'intensivering'. Daarvan is overigens 250 miljoen voor het MBO bestemd.
Al wordt die berg geld enigszins gerelativeerd als aan de besparingenkant staat dat er de komende jaren 1 miljard op het onderwijs wordt bezuinigd. Ook dat staat in de doorrekening (zie blz 28). Solide en sociaal...

Als je vervolgens kijkt, wie de rekening betalen: afschaffing van de gratis schoolboeken, een korting op het hoger onderwijs, minder opleidingen in het MBO, sociaal leenstelsel en de OV-kaart van studenten wordt omgezet in een kortingskaart, er wordt niet meer geïnvesteerd in innovatie van het groen onderwijs en ook de investeringen in onderwijsvernieuwingen vervalt, kenniscentra worden samengevoegd.

Een aantal maatregelen lijkt toch wel interessant:

• Er wordt veel gedaan aan professionalisering van docenten en schoolleiders.
•  'Er worden afspraken gemaakt met de onderwijssector over onder andere 'het zo effectief mogelijk benutten van kostbare onderwijstijd'. Daarbij wordt 'de huidige wettelijke onderwijstijdnorm gemoderniseerd'. Dat zou goed nieuws kunnen betekenen voor de mogelijkheid om (meer) afstandsleren in te zetten. (Daarover binnenkort meer). Hoewel het ook zou  kunnen betekenen, dat er nog wat harder gecontroleerd wordt op het halen van de norm, blijven we voorlopig optimistisch. 
• Het Lerarenregister wordt (vergelijkbaar met de Wet BIG in de Zorgsector) van 2017 verplicht gesteld. Dat gaat consequenties hebben voor het HR-beleid. Slecht presterende leraren moeten makkelijker kunnen worden ontslagen. 
• Jet Bussemaker mag met een stofkam door het onderwijs om allerlei administratieve verplichtingen en voorschriften uit het onderwijs te kammen. Dat hebben we al vaker gehoord en blijkbaar nog niet veel opgeleverd, zodat het nog een keertje moet gebeuren. Maar toch...
• 'Focus op vakmanschap' gaat door maar met een wat realistischer tijdpad. 
• Minder opleidingen en uitstroomprofielen in het MBO en HBO is ook al een oude wens. Kleine opleidingen worden afgebouwd. Ik ben benieuwd of dat bedoeld is voor heel specialistische opleidingen als instrumentmaker of goudsmid of dat er een minimumnorm komt waaronder opleidingen binnen een roc of aoc niet meer aangeboden kunnen worden. 
• Er komt een Techniekpact tussen onderwijs en bedrijfsleven. 
• Er wordt stevig bezuinigd op de Kenniscentra, als die al niet helemaal opgaan in de Stichting Beroepsonderwijs en Bedrijfsleven (het voormalige COLO). 
• De gratis schoolboeken verdwijnen weer. 
• Maar het onderwijs komt ook op andere plekken in het regeerakkoord terug. Er komt zoiets als TBO, 'onder toezichtstelling van het onderwijs', vergelijkbaar met TBS dus. Benieuwd, wie dat mag gaan uitvoeren. 

Er worden bruggen gebouwd, met name tussen bezuinigingen en investeringen...

Het verhaal van Thijs, maar dan anders

Thijs is een gewone jongen die een leuke MBO-opleiding wil gaan volgen. Hij bezoekt een open dag, heeft een gesprek met een intaker en krijgt vervolgens op een maat gemaakt onderwijsarrangement aangeboden.

Dit verhaal van Thijs wordt uitgebreid verteld in een boekje, dat op de Triple A website van saMBO~ICT staat. Het Triple A gedachtegoed is inmiddels bij een groot (?) publiek bekend. Het is een beschrijving van de processen in een onderwijsinstelling. Die beschrijving dient als basis om geautomatiseerde systemen te kunnen ontwikkelen die het onderwijs en de bedrijfsvoeringsprocessen ondersteunen.
Nu is de Triple A Encyclopedie geen boek voor op een nachtkastje naast je bed. Het is behoorlijk conceptueel en algemeen geformuleerd. Het verhaal zal daarom niet voor iedereen een herkenbaar een beeld opleveren van wat die procesbeschrijvingen en programma's nu eigenlijk betekenen voor het onderwijs. Juist om die reden is het boekje Thijs geschreven. Dat boekje geeft een aardig beeld hoe het onderwijs er door de ogen van een student uitziet. Nou ja, als je er van uitgaat dat alle processen helemaal conform Triple A zijn ingevoerd in zijn  meest flexibele vorm. De praktijk is weerbarstiger. Het werkelijke verhaal van Thijs ziet er op elke onderwijsinstelling weer anders uit. In het voorwoord wordt de lezer dan ook van harte uitgenodigd zijn eigen verhaal van Thijs te schrijven. Ga er maar aan staan...

Misschien ben je toch wel nieuwsgierig naar het verhaal van Thijs binnen je eigen instelling. Waar zal hij tegen aan lopen? Wat voor problemen zal hij tegenkomen?  Er is nu een instrument waarmee je je eigen verhaal van Thijs kunt schrijven én dat inzicht geeft in een aantal verbeterpunten in de onderwijs- en bedrijfsvoeringprocessen van je instelling.
M&I/Partners heeft op verzoek van saMBO~ICT een instrument ontwikkeld waarmee je in kaart kunt brengen waar je als onderwijsinstelling staat met de onderwijs- en bedrijfsvoeringsprocessen, afgezet tegen Triple A: de Triple A Maturityscan. Het is een uitgebreide vragenlijst met als resultaat inzicht in de 'volwassenheid' van de processen. Het resultaat vormt tegelijkertijd de basis voor het eigen verhaal van Thijs. Die beleeft zijn avonturen immers afhankelijk van de manier waarop de processen verlopen.
Het resultaat van een ingevulde vragenlijst vormt zeker geen oordeel in de zin van goed of fout. Als processen en informatievoorzieningen zich op het laagste maturityniveau bevinden kunnen die wel wat verbetering gebruiken. Voor de rest bepalen onderwijsinstellingen zelf, welk volgend maturityniveau wordt nagestreefd.

We zijn eigenlijk zelf wel benieuwd hoe het staat met de processen binnen jouw instelling. Als je een volledig ingevulde vragenlijst terugstuurt aan M&I/Partners, verwerken we de gegevens in een anonieme benchmark. Je krijgt een klein rapportje waarin je eigen resultaten zijn afgezet tegen de gemiddelde resultaten van alle inzenders. Aan het gebruik van het instrument of aan de benchmark zijn in elk geval geen kosten verbonden.

Nieuwsgierig naar je eigen verhaal van Thijs? Download hier de Maturityscan Triple A.

De Maturityscan is gemaakt in Excel. Het bevat enkele macro's. Afhankelijk van je beveiligingsinstellingen krijg je een daarvoor een waarschuwing. Het uitschakelen van de macro's beïnvloedt de werking van het instrument niet. Het instrument valt onder de Creative Commons licentie BY-NC-SA

Het einde van de roc's in zicht?

En alweer staat een groot roc op omvallen vanwege zware financiële problemen. Verschillende nieuwsmedia hadden afgelopen weekend grote koppen over de problemen bij Zadkine. En Zadkine is niet de enige, zoals blijkt uit een overzicht bij RTL-nieuws waar ook het Frieslandcollege, ROC Nijmegen en ROC Leiden op staan. Van het lijstje is Amarantis inmiddels al opgeheven en is ROC Zeeland gefuseerd met ROC Westerschelde. Van veel andere instellingen komen berichten dat ze er financieel niet al te rooskleurig op staan. Overigens dateert het eerste roc-faillissement alweer van de vorige eeuw, toen het Dudokcollege in Hilversum het niet meer kon bolwerken en is overgenomen ('opgeslokt'?) door het ROC van Amsterdam.

De berichten roepen de vraag op, of we daadwerkelijk te maken hebben met megalomane bestuurders die uit een zekere persoonlijke prestigedrang allerlei besluiten nemen op kosten van MBO-studenten en -docenten?  Of gaat het meer om goede mensen op de verkeerde plek? (Of verkeerde mensen op een goede plek?) Ik denk dat dat laatste het geval is.
Ik ken nogal wat MBO-bestuurders en ja, daar zijn mensen bij, die (achteraf gezien) wel eens verkeerde besluiten hebben genomen. Persoonlijk ken ik er geen één (al is dat statistisch natuurlijk niet erg onderbouwd) die besluiten neemt die (in zijn of haar overtuiging) tegen het belang van het onderwijs in gaan. Dan kunnen dan nog steeds verkeerde besluiten zijn, maar die worden niet uit eigenbelang genomen. Daar wordt door veel mensen anders over gedacht, zoveel is duidelijk uit allerlei reacties en commentaren. Jammer, want dat vertroebelt het zicht op de werkelijke oorzaak. Er zit iets goed fout in ons onderwijssysteem, waardoor dit soort dingen mogelijk zijn. Het is een combinatie van omvang en complexiteit en -niet in de laatste plaats- een overheid met behoorlijk wat boter op het hoofd. Die schuiven de verantwoordelijkheid voor hun beslissingen in een zwier- en zwabberbeleid maar al te makkelijke en al te graag door naar de bestuurders. Voorbeeld: De overheid heeft roc's eerst enorme investeringen laten doen in opleidingstrajecten voor volwassenen (Educatie). Vervolgens besluiten diezelfde overheid dat ook andere aanbieders concurrerend trajecten mogen gaan aanbieden. Veel roc's hebben daardoor veel verlies geleden en veel mensen moeten ontslaan. Het is één van de oorzaken van de financiële problemen bij Zadkine.
Verder zijn er nog wat andere zaken die bij Zadkine spelen, die in dit artikel wat beter belicht worden en waaruit blijkt dat ook de overheid een rol speelt bij de problemen..

Dat alles neemt niet weg, dat er goede bestuurders nodig zijn, die verstandige besluiten nemen. Wie het niet goed doet, moet terecht vertrekken. Zolang er niet iets verandert in het systeem, is dat een schijnoplossing, want dan komen er gewoon weer nieuwe mensen in dezelfde situatie terecht.

Betekent het, dat we maar weer een traject in moeten van defusies en opsplitsing? Ik mag hopen van niet. Ondanks het feit dat roc's onderwijskolossen zijn, die (zoals blijkt) niet zo eenvoudig te besturen zijn, zou het opheffen er van weer een hele stap terug zijn. Kleinere instellingen zijn prima in staat om goed onderwijs te verzorgen, zijn minder complex en beter bestuurbaar en misschien niet eens duurder. Toch zou een besluit om daar op korte termijn weer naar te streven wel eens heel verkeerd kunnen uitpakken.
Het punt is, dat we nu eenmaal met die roc's zitten. Ook hier geldt, dat dat achteraf misschien wel  een verkeerd (politiek!) besluit begin jaren negentig is geweest. Dat nu terugdraaien vergt echter een enorme investering in geld én tijd, die vervolgens niet aan onderwijs besteed wordt. Het weer opsplitsen van de grote instellingen zal ook nauwelijks rendement opleveren in termen van beter onderwijs. Het is namelijk helemaal niet zo, dat de huidige roc's per definitie slecht onderwijs verzorgen. Goede opleidingen krijgen alleen minder aandacht in de media. Een oplossing moet gezocht worden in nieuwe vormen van organisatie en sturing. Dat krijgt op sommige plaatsen al vorm! Denk aan het toepassen van  TheoryU bij het ROC van Amsterdam. Ook het professionaliseren van bestuurders en managers maakt daar deel van uit.

Roc's forever? Dat zou wat mij betreft veel te kort door de bocht zijn. We kunnen de toekomst van de komende twee jaar al nauwelijks voorspellen,laat staan die van over vijf, tien of twintig jaar. Tijdstip en  manier waarop roc's overgaan in andere onderwijsorganisatievormen is gewoon nog niet bekend.

Kracht van de massa? - Blog Action Day 2012

Edubloggers zijn (voor zover ik ze ken) mensen die met een oprechte passie schrijven over en voor het onderwijs. Bij veel bloggers zie ik daarnaast ook een maatschappelijke betrokkenheid. Daarbij gaat het over het gedachtegoed van Groen Links, vrouwenemanicipatie, vrijheid op het internet of nog heel andere zaken.

Het is dan ook via de edublog-community dat ik alweer 4 jaar geleden terecht kwam bij 'Blog Action Day'. Elk jaar op 15 oktober wordt wereldwijd door duizenden bloggers in meer dan 100 landen aandacht besteed aan een thema. In de afgelopen jaren werd al aandacht besteed aan Armoede (2008), Klimaat (2009), Water (2010) en Voedsel (2011).

Dit jaar is het thema 'the Power of We'. Het gaat dan vooral over de manier waarop mensen samenwerken om een verschil te maken. Dat kan natuurlijk op allerlei manieren. Voor mij zou het dan met name kunnen gaan over de manier waarop ICT, internet en / of social media van invloed zijn op de manier waarop mensen samenwerken. Daar zijn allerlei variaties op te bedenken. Van de Arabische Lente, Wikinomics of crowdsourcing. Je kunt zelfs terug grijpen naar 2006, het jaar waarop Time Magazine 'iedereen' uitriep tot Persoon van het Jaar: You.

Al crowdsourcend wilde ik mijn licht opsteken bij mijn blogcollega's. Wat voor inspiratie zouden zij mij kunnen geven over dit thema? Dus maar eens gegoogled op 'Blog Action Day 2012'. Dat leverde wel wat historische resultaten op, maar geen 2012. Dan maar eens gezocht op Twitter op hashtag #powertowe en #bad2012.

Mmm, dat valt tegen. Weinig power voor (deze?) Blog Action Day, althans uit de Nederlandse Edublog delegatie...  Nou ja, misschien hebben we gewoon meer verstand van onderwijs?

Is er leven na de dood?

Ik ben bang van wel...

De aanleiding voor deze vraag was eenvoudig: ik ben aan het opruimen en aan het (re)organiseren.
Ik heb alles bij elkaar een erg groot aantal accounts en daarmee samenhangende wachtwoorden. Tijd om eens wat te gaan snoeien. Per slot van rekening hoop na mijn verscheiden nog lang voort te leven in de nagedachtenis van veel mensen, maar moet er aan mijn digitale leven maar snel een eind komen als het zover is. Dat betekent wel dat mijn nabestaanden in elk geval over mijn inloggegevens moeten kunnen beschikken.

Ik ben dus op zoek gegaan naar een mogelijkheid om mijn wachtwoorden ergens op te slaan. Ik heb verschillende oplossingen gevonden, waaronder KeePass en LastPass.
KeePass is een programmaatje, dat je gewoon op vanaf een USB-stick kunt draaien en dat alle wachtwoorden  versleuteld in een digitaal bestandje opslaat.
LastPass gaat wat verder. Daar kun je plug-ins voor installeren, die je vragen of je het wachtwoord wilt opslaan en die ook desgewenst je automatisch aanmelden, mits je de kluis met het hoofdwachtwoord hebt geactiveerd.
Voor beide applicaties is een app beschikbaar op de iPad.

Ik heb eerst LastPass gebruikt maar vond de USB-stick oplossing van KeePass toch ook wel aardig. Punt is echter, dat KeePass wachtwoorden niet automatisch opslaat. Je moet dus steeds inloggen, je gegevens (nogmaals)  invoeren en weer afsluiten. Als je dan wilt weten wat je ook alweer voor wachtwoord gebruikte voor je Twitter- of LinkedIn-account na de laatste keer dat je dat  wachtwoord gewijzigd had (omdat je dat nieuwe wachtwoord  alweer vergeten was nadat je onlangs een nieuw wachtwoord had ingevoerd omdat je het voorgaande alweer vergeten was...) moet je je USB-stick erbij halen, het hoofdwachtwoord invoeren en het wachtwoord opzoeken.
Nee, dan werkt LastPass een stuk makkelijker.

Bij het doorwerken van mijn wachtwoordenlijst kwam ik ook mijn vorige web-log nog tegen. Dat drama is nu ongeveer een jaar geleden, ik zou mijn oude onderwijsvanovermorgen.web-log onderhand wel op kunnen ruimen.

Opnieuw ingelogd (ik zou mijn wachtwoord niet meer weten, LastPass wist het nog wel...) en eens gekeken hoe ik er van af kon komen.
Dat lijkt keurig geregeld. Ergens onder de instellingen staat er iets van site verwijderen. Dan moet je nog  aanvinken, dat je het zeker weet, op een knop drukken en dan wachten op een e-mailtje met een link, dat  de site daadwerkelijk verwijdert. Na een hele tijd wachten op een e-mailtje (ook de spambox gecontroleerd) het nog maar eens geprobeerd. Ik wacht nog steeds op de mailtjes...

Ik ben eens gaan googlen op 'account verwijderen'. Dat leidde me naar de 'Accountkiller'. De naam is wat duisterder dan de inhoud, van bijna 500 sites is slechts weergegeven hoe je van een account kunt afkomen. Ik ben onaangenaam verrast door het feit, dat er nogal wat sites zijn waarbij het niet mogelijk is om van een account af te komen. Namen als Skype, WordPress maar ook AH prijken op de zwarte lijst. Er is ook een grijze lijst, waarbij je een mail moet sturen om van je account af te komen, of waarbij het alleen maar kan als een gerelateerd hoofd-account wordt opgeruimd. Denk aan Picasa en Blogger!

Kortom, er is nog een digitaal leven na de dood...

En weer wat nieuwe ontdekkingen op mijn iPad

Sinds ik een iPad heb, heb ik regelmatig wat geschreven over mijn ervaringen, teleurstellingen en ontdekkingen. Alles bij elkaar constateer ik een redelijk stijgende lijn in mijn enthousiasme. Ik ontdek steeds  meer mogelijkheden om er productief mee om te gaan. Ik wil een par voorbeelden beschrijven van apps, die ik steeds intensiever aan het gebruiken ben. Het zijn wellicht voorbeelden waarvan een groot aantal intensieve iPad-gebruikers zegt 'dat wist ik allang', die moeten dit bericht dan maar overslaan.

CloudOn

Al eerder schreef ik iets over CloudOn. Het is een app, die het mogelijk maakt om op de iPad te werken met Office, (weliswaar nog 2007 en Engelstalig, maar ik ben niet zo verwend). Wat ik er zo prettig aan vind is het feit dat het toetsenbord is uitgebreid met een aantal knoppen, die ik node mis op het gewone iPad-toetsenbord, zoals de pijltjestoetsen of een Delete-knop.
Perfect is het nog allemaal niet. Wat gepresenteerd wordt als een voordeel, ervaar ik wat anders. Alle bewerkingen worden meteen automatisch opgeslagen. Dat betekent wel, dat er geen Opslaan-functionaliteit in zit, waar mee te leven valt, maar ook geen Opslaan Als-functionaliteit. En dat is erg lastig als je een nieuwe versie wilt maken. Je kunt wel een document openen vanuit de mail en dat bewerken. Waar het document vervolgens blijft, is onduidelijk. Je moet het opnieuw mailen om het te kunnen opslaan.

Ondanks deze nadelen biedt het wel een oplossing voor de moment dat je een geen pc of laptop beschikbaar hebt. Afgelopen week heb ik een hele tijd op mijn iPad aan wat documenten zitten werken in CloudOn omdat mijn laptop in gebruik was door iemand anders. En dat viel niet eens tegen! Het feit, dat je over de volledige Word functionaliteit kunt beschikken, vind ik al heel wat.

Opslag in de cloud
CloudOn werkt met verschillende cloud-opslagdiensten zoals Google Drive (voorheen Google Docs), DropBox en Box. Met name Box vind ik een sterke oplossing. Gebruiksvriendelijk en veel functionaliteiten. Er is (net als bij DropBox en SkyDrive overigens) ook een desktop-app. Daarmee krijg je ook een map op je pc, die gesynchroniseerd wordt met de cloud en dus met je bestanden op je iPad.
Inmiddels be ik wel een grootverbruiker van allerlei cloud-opslagdiensten. Daar heb ik stevig in moeten organiseren en standaardiseren om het overzichtelijk te houden.

• Voor mijn werkbestanden gebruik ik nu Box. Omdat alle bestanden meteen gesynchroniseerd worden   heb ik mijn bestanden vrijwel meteen beschikbaar op een andere pc of mijn iPad. Bovendien heb ik meteen een backup.
  Box heeft heel veel apps, die allerlei functionaliteit toevoegen. Daar zitten heel interessante dingen bij. Eén invoegtoepassing, die ik na een kort gebruik weer verwijderd heb, was Box for Office. Met die app kreeg je in je lint in Office 2010 applicaties een knop 'Save to Box'. Daarmee kun je een bestand waar je aan werkt, direct in Box opslaan. Als je Box for Windows gebruikt en je slaat je bestanden op in de map My Box Files, worden de bestanden automatisch gesynchroniseerd met Box en heb je invoegtoepassing dus niet nodig. Die maakt namelijk het opstarten van de  Officeprogramma's wat trager. 
• Voor mijn persoonlijke bestanden gebruik ik de Skydrive van MicroSoft. Daar heb ik veel ruimte (25 Gb). Ik maak regelmatig een backup van mijn bestanden (ondanks Box) en die backup synchroniseer ik weer met mijn SkyDrive. Een redundante oplossing, zou je kunnen zeggen.
• DropBox gebruik ik als archief van alle nuttige en nutteloze documenten, artikelen, wetenswaardigheden, presentaties van anderen, enzovoorts.  
• Met Google Docs doe ik niet zo veel. Ik vind de mogelijkheden om formulieren te maken heel aardig, dus dat gebruik ik regelmatig. 
• iCloud. Tja, de Apple iCloud. Ik vind dat nog steeds een behoorlijk ondoorgrondelijk gebeuren. Ik heb het zo ingesteld, dat mijn iPad nu automatisch wordt gebackupt, maar hoe ik daar verder mee om moet gaan, is me niet helder. Ik heb me daar nog niet zo geweldig in verdiept, dat komt nog een keer. 

GoodReader

Goodreader is bij de meeste iPad-gebruikers wel bekend. Het is een prima reader voor documenten. PDF-documenten kun je ook annoteren. Verder zijn de mogelijkheden om je bestanden te organiseren helemaal niet zo slecht.
Het is pas recent, dat ik ontdekte, dat je ook daar een koppeling kunt leggen naar Box, DropBox en SkyDrive. Dat betekent weer, dat je de zaken weer beter georganiseerd kunt krijgen. 

MindJet

Ik maak regelmatig gebruik van mindmaps als ik structuur moet aanbrengen in een berg gegevens of als ik in de beginfase van een project bezig ben. Het zou mooi zijn als dat ook op een iPad kon. Veel mensen lijken behoorlijk enthousiast te zijn van MindCreator. Ik heb de app gedownload en kan niet anders zeggen: ik vind een draak van een app. Niet mee te werken. Op mijn pc heb ik veel gewerkt met FreeMind, (met name omdat het gratis is). Op mijn iPad ben ik niet verder gekomen, dan een FreeMind Viewer. Dat schiet ook niet op.
Recent liep ik tegen MindJet aan, de gratis app van MindManager. Daar word ik weer vrolijk van. Daar valt op een iPad tenminste mee te mindmappen. Ik heb nog niet zoveel ervaring, maar dat gaat beslist komen.

SlideShark

Ik heb ooit eens een (korte) presentatie gegeven over Bring Your Own Device. Ik heb toen Prezi gebruikt om daar eens ervaring mee op te doen. Bovendien: Bring Your Own Device betekent ook Bring Your own Apps! Die presentatie wilde ik toen geven vanaf mijn iPad met een Prezi Viewer. De organisatie had echter  gerekend op een presentator die ook letterlijk aan BYOD deed. Ik heb het toen maar van mijn laptop gedaan. 

Op een iPad moet je overigens eigenlijk werken met KeyNote. Dat is een mooi presentatieprogramma, dat erg intuïtief werkt en waar je mooie resultaten mee kunt bereiken. Maar ja, veel van mijn presentaties staan in PowerPoint. En op mijn laptop gebruik dat bij voorkeur. Daarbij gebruik ik veel animaties om een verhaal te kunnen vertellen, terwijl de plaatjes worden opgebouwd. Als ik zo'n presentatie dan op mijn iPad wilde laten zien, kwam daar toch altijd weer een verminkte presentatie uit. Vergelijk met SlideShare. 

Nu heb ik SlideShark gevonden. Die app werkt wel enigszins omslachtig (je moet de presentatie eerst mailen, dan openen in SlideShark om het te kunnen uploaden en dan vervolgens weer te downloaden naar je iPad). Maar het resultaat is er naar: je kunt je PowerPoint op je iPad met animaties laten zien.
SlideShark kun je ook weer koppelen aan je Box account. Door bij Box een app the downloaden kun je vanuit je Box-bestanden een powerpoint-presentatie direct openen in SlideShark. Makkelijk!
Overigens kun je bij SlideShark wat extra opslagruimte verdienen door anderen over te halen het ook te gaan gebruiken. Als je het wilt uitproberen: met deze link krijg je zelf 25% extra opslagruimte en krijg ik ook wat extra's...

Er zijn nog veeeeel meer apps, die de moeite waard zijn om aandacht aan te besteden. Dat komt weer een volgende keer, als ik weer wat enthousiaster ben over mijn iPad...