donderdag 14 augustus 2008

Succes van communities

Nog maar net mijn eerste berichtje van na de vakantie gepost en al meteen 3 reacties. Dat doet goed! Vooral als af en toe de twijfel toeslaat of je nou wel echt iets toe te voegen hebt aan alles wat er al op en over internet wordt gezegd.

Een van de reacties kwam op het bericht over mijn oproep naar ervaringen met wiki's in een onderwijsinstelling en werd daar gepost door Henk Dubbelman, een oud-collega bij ROC Eindhoven. Het mooie is, dat Henk in zijn reactie meteen ingaat op één van de problemen, waarover ik aan het nadenken ben voor mijn presentatie van 29 september: waarom wil het in een onderwijsinstelling maar niet vlotten met een innovatief gebruik van ICT (en internet en web 2.0, enzovoorts).

Natuurlijk, het gebruik van de computer in het onderwijs stijgt en is men over het algemeen tevreden over het rendement op de investeringen, de leereffecten en de tijdsbesparing voor docenten (zie Vier In Balans Monitor 2008). Ook volgens het nieuwe Trendrapport van Surf lijkt het de goede kant op te gaan (nog niet gelezen, wel besteld).

De reacties die ik van veel mensen uit het onderwijsveld hoor, geven toch een wat andere impressie. De beperkte deskundigheid bij medewerkers ten aanzien van (het gebruik van) ICT wordt door velen gezien als een belangrijke risicofactor bij de implementatie van nieuwe ICT-toepassingen.
De kern zit hem trouwens ook niet in het huidige gebruik van ICT maar in hoeverre dat gebruik zorgt voor een daadwerkelijke verandering, vernieuwing van het onderwijs?

Maar goed, even terug naar de reactie van Henk. Hij verwijst naar bronnen met daarin de ´1% rule´ van Ross Mayfield  (al vond ik hier een betere verwijzing naar de '90-9-1 regel' met betrekking tot de participatie in netwerken: slechts 1% van de gebruikers levert regelmatig een bijdrage, 90% van de gebruikers zijn 'lurkers').
In de 'grote wereld' zijn er vele gebruikers, 1% van heel veel is nog steeds veel, genoeg voor een kritische massa van gebruikers om een actief netwerk in stand te houden. Wanneer social software wordt ingezet binnen een (onderwijs)organisatie dan vormt 1% van de gebruikers niet de kritische massa die je nodig hebt om de tool of nieuwe werkwijze te laten inburgeren. Met een paar enthousiaste docenten red je het dus niet!

3 opmerkingen:

  1. Niet twijfelen Jef. Als er iemand is die inhoudelijk iets toe te voegen heeft ben jij het wel!
    Voor de 29e heb ik een uitnodiging ontvangen maar ik moet m'n keuze nog maken. Jullie mini symposium valt namelijk samen met Eduspirit: http://eduspirit2008.nl/ met als keynote Michael Tchong. Als trendmatcher wil ik die eigenlijk wel horen. Maar als ik daarna wegga kan ik nog op tijd in Utrecht zijn om naar jou als trendwatcher te luisteren. Ben benieuwd wat en wie me dan het meeste bijblijft :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik ben het met Willem eens, doorgaan...juist de kritische maar ook stimulerende posts geven mij ook steeds de stimulans om dan soms maar buiten mijn ROC enthousiast te blijven. Wat mij betreft is de 1% de foute procent, dat zijn mensen die ook nu in vakantietijd actief zijn op het net en kennis uitwisselen. We moeten de 99% procent bereiken en steeds blijven attenderen op het feit dat de inzet van ICT in het onderwijs het makkelijker maakt, uitdagender en meer in de leefwereld van onze doelgroep zit. Zie je de 29e! Kan lekker bussen dus borrel na!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je hebt inderdaad mooie links gevonden. Wellicht kan dit je ook nog helpen.

    In mijn reactie gaf ik ook aan dat wanneer de belangen maar groot genoeg zijn, de actieve participatie veel meer dan die 1% is en de regel zelfs omgekeerd wordt. Nog maar 1% weigert mee te doen.

    Het is dus de vraag hoe je het urgentiebesef kunt vestigen. En generieker hoe je de verandering kunt implementeren. John P. Kotter heeft met zijn acht punten aanpak http://www.ri-management.nl/boeken/kotter.html een recept voor. De moeilijkheid blijft echter om de invulling van deze stappen kwalitatief te zetten. Ik ben heel erg benieuwd naar ideeën op dit terrein.

    De kern van de zaak is dat de tool zelf, de wiki, helemaal niet spannend is. De verandering zit hem in het gedrag van mensen, zoals Jef ook aangeeft. Overigens zijn er naast Kotter ook nog andere veranderstrategieën en maakt het wellicht ook nog iets uit welke strategie wordt gevolgd.

    Als er een wil is, is er een weg. Dan krijg je ook de ICT ondeskundige docent wel mee. Het begint niet met scholing maar eindigt daar mee.

    Met Karin ben ik het eens! Hoe bereiken we die 99 % Enthousiasme bij onze collega's en onszelf is niet genoeg blijkbaar om de verandering voor elkaar te krijgen.

    Zie uit naar je spitvondige ideeën. Groet Henk.

    BeantwoordenVerwijderen

Reacties zijn welkom