Blogstress

Willem Karssenberg verwijst naar een artikel over blogstress. Het zette me even aan het denken.

Hoewel ik maar een heel matige blogger ben (en dan matig in de zin van: niet zo vaak) herken ik wel een iets van het verhaal. Zelf heb ik al een tijdje terug heel bewust besloten me te beperken tot een paar berichten in de week.
Inmiddels merk ik dat er ook periodes zijn waardoor ik door allerlei omstandigheden wat minder inspiratie heb. Dan slaat er toch wel een beetje blogstress toe: ik moet toch wel iets publiceren. Zoals nu dus over blogstress...

Waarom anderen het nodig vinden te bloggen weet ik natuurlijk niet. Voor mij gaat het om een paar dingen. En op de eerste plaats is dat het leereffect. Juist de weblog vormt een motivatie om eens wat meer te lezen en op te zoeken over je vakgebied, er over na te denken om vervolgens er een persoonlijke noot aan toe te voegen. Dat anderen mee kunnen lezen geeft er een extra kleurtje aan. Enerzijds gaat het om het delen van kennis, ook wel een beetje het gevoel van verbondenheid met die virtuele wereld maar het maakt je ook wat voorzichtiger. Je bent je bewust van die ogen over je schouder. Dat maakt je wat kritischer op je eigen uitlatingen en beweringen.
Alles bij elkaar is het met blogstress niet anders dan met gewone stress: teveel is niet goed, maar een beetje is eigenlijk wel gezond.