Een onopvallend berichtje in de krant deze week over een MBO studente die voor de tweede keer uitgeloot werd voor een HBO studie aan de HAN (Hogeschool Arnhem Nijmegen). Ze was in een groep geplaatst met lagere lotingskansen op grond van haar resultaten. Niet omdat die slecht waren, maar omdat die waren uitgedrukt in termen van onvoldoende, voldoende, goed, zoals vaak gebeurt bij competentiegericht onderwijs. De betrokken studente had op bij ROC Tilburg allemaal 'goeds' gehaald. Daar kon DUO (Dienst Uitvoering Onderwijs, in deze context zeg maar: de formele selectiecommissie) niets mee. De opleiding had de resultaten nog wel omgezet naar cijfers (allemaal achten) maar dat was een resultatenoverzicht en geen cijferlijst. Een rechter stelde haar in het gelijk, maar de studente weet zelf niet, wat ze met die uitspraak moet.
Bureaucratisch geneuzel? Wellicht. Tegelijkertijd kun je constateren dat het hanteren van verschillende beoordelingssystematieken in de praktijk blijkbaar nadelig kunnen zijn voor betrokken studenten.
Ik heb het voorbeeld van een gestandaardiseerde manier van registreren van beoordelingen al eerder als voorbeeld aangehaald om te laten zien dat het ontbreken van standaarden opleidingen minder flexibel maakt. Bij een overstap naar of het volgen van een module bij een andere opleiding hoeft er bij een gestandaardiseerde beoordelingssytematiek niet omgerekend te worden. Dat maakt het allemaal een stuk makkelijker voor de organisatie en voor de student flexibeler. En dat terwijl het voor het onderwijs zelf helemaal niet uitmaakt of een resultaat wordt uitgedrukt in in een cijfer, o-v-g of wat dan ook.
Alle didactische en filosofische overwegingen die aan een systematiek als o-v-g ten grondslag liggen ten spijt, het zou de onderwijs- en opleidingsontwerpers sieren als ze wat verder zouden kijken naar de praktische consequenties van een bepaalde keuze. Wat dat betreft zou het vasthouden aan het oude, vertrouwde cijferstelsel misschien niet onderwijskundig maar wel praktisch beter te verantwoorden zijn! En als het dan persé moet, gebruik dan aan het eind een formele vertaalslag van o-v-g naar 4 - 6 - 8.
... Of is 5 - 7 - 9 beter? Als er tussen de verschillende opleidingen en onderwijsinstellingen maar overeenstemming is: standaardiseren dus!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties zijn welkom