Web 2.0

Even tijd voor reflectie. Als blogger ben ik nu een paar maandjes actief. Af en toe vraag ik me af: en waar doe ik het eigenlijk voor. Je hoort inderdaad via via wel eens dat er iemand je weblog een keer gezien heeft. Maar dat het nou veel reacties oproept...
Eigenlijk vind ik dat niet zo erg (al hoop je er stiekum altijd wel op!), het punt is, dat ik er zelf een hele hoop van leer. Niet van het bloggen zelf, dat is een kwestie van typen. Sterker nog, dat hoef je niet eens op een pc te doen, dat kan in een schriftje ook. Het is echter het feit dat je weet dat er (wellicht) mensen meekijken. Dat maakt je al een beetje kritischer in wat en vooral hoe je het opschrijft. Tegelijkertijd ontstaat er een beetje een druk om af en toe wat te publiceren. En juist daarvoor zul je je op de hoogte moeten houden van allerlei zaken die er spelen. Kortom, het dwingt je om je vak bij te houden!

En daar zit hem nou de kneep. Er gebeurt zo ontzettend veel. Om dat allemaal bij te houden. Zo las ik al een 'noodkreet' bij Willem Karssenberg. Vooral de reactie van 'Marc' die aangeeft zo'n 200 feeds bij te houden. Ik moet er niet aan denken.
Ik heb dan ook voor mijzelf het besluit genomen me niet meer zo actief bezig te houden met het proberen bij te blijven met Web 2.0. Er zijn heel wat weblogs, die dat al doen (Willem Karssenberg, Wilfred Rubens, Pierre Gorissen en natuurlijk het ICT-café, en dan nog vele anderen). En al zou ik het wel willen, ik houd het toch niet bij met twitters, backchannels en mediacoders. En ik houd het dan ook bij een paar berichten per week, mooi genoeg!

Maar dan nog wel even het programma 'Verbonden met ICT' dat door Kennisnet in samenwerking met ROC-i-Partners wordt uitgevoerd. Een van de projecten gaat over toepassingen met web 2.0 tools in het onderwijs. En dat is natuurlijk altijd leuk! Er wordt gewerkt aan wiki's met tips en trucs en ervaringen.
Ook bij ons op ROC Eindhoven worden in het kader van het programma enkele projecten uitgevoerd. Zo worden weblogs ingezet bij deelnemeractiviteiten bij de School voor Handel en Marketing (kies op de links voor basis, kern en afstuderen) waarbij het didactisch uitgangspunt is, dat je door te bloggen je zelf talig moet uitdrukken (heeft alles te maken met internaliseren en reflecteren!).
Bij de School voor Uiterlijke Verzorging wordt een videoproject gedaan. Daar gaat het er juist om dat deelnemers in staat worden gesteld te reflecteren op hun eigen activiteiten op basis van videobeelden, die door andere deelnemers worden gemaakt. En die leren weer observeren doodat ze van een heel uur video een compilatie van een paar minuten moeten maken die vervolgens door de groep wordt besproken.

Met een beetje creativiteit kun je dus didactisch heel leuke dingen doen. Dus bij deze een oproep om in de geest van Web 2.0 de ervaringen te delen!