Bezig zijn met de werkvloer heeft steeds twee gezichten. De ene kant is het bezig zijn met de studenten, lesgeven, uitleggen. De andere kant is het observeren, vragen stellen, ideeën opdoen over de manier waarop. Vandaag ook vooral gekeken naar de administratieve kant van de nieuwe manier van werken. Ook daar valt weer een aantal dingen op. Er is vooral gezocht naar een min of meer sluitende manier waarop de informatie over de activiteiten van de student kan worden verzameld en geregistreerd. Dat blijkt in de praktijk op dit moment nogal omslachtig te gebeuren. Omdat niet op alle plekken pc's beschikbaar zijn moet dat noodgewongen nog grotendeels op papier gebeuren. Dat moet slimmer kunnen.
Met een paar studenten ben ik ook bezig geweest met een opdracht voor het maken van een website voor 'de eigen kapsalon'. (Dus in het weekend nog eens een aantal dingen nagekeken op de websitemaker van Kennisnet, zodat ik goed beslagen ten ijs zou komen.)
En dan word je in de praktijk toch weer even met je neus op de feiten gedrukt. Het resultaatverantwoordelijk team is zelf verantwoordelijk voor de planning. En als er dan geen pc's zijn ingepland voor deze groep deze week wordt het alweer lastig. Na flink wat geschuif en gemor komen er wat pc's vrij. Vervolgens moet bijna individueel het verhaal Entree en Websitemaker nog eens worden uitgelegd. Sommige studenten hebben het onmiddellijk door en creëren heel leuke dingen (helaas nog niet online, ik kon ze tenminste niet vinden), voor enkele anderen blijft het een mysterie wat er nou gebeurt achter dat Entree en in de Websitemaker.
Daar sta je dan even te kijken. Vooraf de opdracht eens goed bekeken en bedacht dat dat toch eigenlijk een beetje mager was. "Bedenk, voor wie je de website gaat maken" en "Maak een website met minimaal 5 pagina's". Daar moet toch meer leerrendement uit te halen zijn: Denk vooral na over de manier waarop je mensen naar jouw kapsalon wilt krijgen. En gebruik vooral foto's van je eigen creaties. Dan krijgt de website meteen een extra dimensie.
In de praktijk blijkt echter, dat je ze toch eerst moet leren fietsen voordat je het over een fietsvakantie moet gaan hebben.
(Ik dacht nog even aan de eerste computer voor mijn moeder. Ik zou haar, na het aansluiten van alle kabels, wel eens even laten zien hoe je een emailtje kon versturen. Nou ja, na wat verwoede pogingen om wat dingen uitgelegd te krijgen en de ontdekking dat het omgaan met een muis toch voor veel mensen een minder vanzelfsprekende vaardigheid is, heb ik haar toen eerst maar eens geleerd je patience kunt opstarten...)
En toch moet er meer leerrendement uit de opdrachten te halen zijn! Eerst maar eens kennismaken met die websitemaker. Om vervolgens wat later met een herhalingsopdracht te komen waarbij in het kader van een project ten aanzien van commerciële vaardigheden een website gemaakt moet worden waar wat meer eisen aan gesteld worden. En dat vervolgens beoordelen op de aantrekkelijkheid voor klanten. Door klanten natuurlijk. Het werken met de websitemaker wordt dan tenminste het middel, communiceren naar de klanten het (leer)doel.
In elk geval heb ik ook vandaag opnieuw geleerd dat het voor docenten keihard werken is. En vooral dat de mooie dingen, die we 'van achter het bureau' bedenken in de praktijk getoetst moeten worden. Het echte leren gebeurt in de praktijk. Ook voor een innovatieadviseur!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties zijn welkom