Bring your own device? Of toch niet?

De derde blogpost over Bring your own device was een zware bevalling. Dat had een paar redenen. De eerste reden was het gevoel dat het nog te weinig over BYOD ging. De meeste voorbeelden, die we  beschreven in het tweede bericht, gingen over door school aangeschafte iPads. Wilfed Rubens constateerde dat ook al in de reactie die hij gaf op zijn eigen blog. De  tweede reden was het grote aantal aspecten en randvoorwaarden die met het goed organiseren van BYOD gepaard gaat. Probeer dat maar eens samen te vatten zonder er een droge opsomming van te maken!

Over 'al dan niet BYOD' hebben we het achter de schermen ook gehad. Een aantal mensen, met wie ik in dit kader gesproken heb, vond de manier waarop een leerling over een educatief ondersteunend apparaat kan beschikken niet zo heel erg relevant. Het ging hen meer om wat ze er in het onderwijs mee kunnen doen. Bovendien: in het PO en VO hebben scholen nauwelijks mogelijkheden om leerlingen te verplichten een dergelijk apparaat aan te laten schaffen en mee te laten brengen. Daar speelt het daadwerkelijk zelf meebrengen van je eigen apparaat dus veel minder.

Naar mijn idee komt daar nog iets bij: voor een aantal van de randvoorwaarden maakt het niet zo gek veel uit of de apparaten worden meegebracht of door de school zijn aangeschaft. Neem nu de onderwijsvisie: het gaat er om wat je er mee wilt bereiken in je onderwijs in termen van de kwaliteit van het leren. Evenmin  maakt het voor de professionalisering iets uit of het gaat om een zelf aangeschaft of een gekregen apparaat. Ook de technische vraagstukken komen in beide situaties voor een belangrijk deel overeen. Een draadloos netwerk met een behoorlijke capaciteit zullen scholen in beide gevallen moeten hebben. En de beveiliging? Dit speelt voor de apparaten die door docenten gebruikt worden, minder voor de leerlingapparaten. Zie daarvoor een eerder bericht.
Op een aantal vlakken ontstaan verschillen en zullen er keuzes gemaakt moeten worden: op welke manier wil je er voor zorgen dat iedereen over de goede applicaties kan beschikken? Bij aangeschafte apparaten kun je dat op een standaardmanier regelen, bij BYOD ligt dat een stuk moeilijker. En bied je bij BYOD een bepaalde vorm van ondersteuning of laat je dat aan de gebruiker over? Dat soort zaken.

De essentie van BYOD voor bijvoorbeeld bedrijven is dat medewerkers zelf een keuze kunnen maken voor een apparaat en de programma's waarmee ze willen werken. De filosofie daarachter is, dat die medewerkers meer tevreden zijn over dat apparaat en de apps en daardoor wellicht productiever kunnen zijn (naar mijn idee nog niet aangetoond of onderzocht). Of het goedkoper wordt voor bedrijven is nog maar de vraag. Een bedrijfsapparaat voor een medewerker is een (fiscaal aftrekbare) kostenpost voor een bedrijf. Als die medewerker in plaats daarvan een vergoeding krijgt om daar zelf iets voor te kopen, moet die werknemer daar in veel gevallen belasting betalen over die vergoeding en moet dus een hogere brutovergoeding krijgen om het apparaat te kunnen aanschaffen.
In het onderwijs (voor de leerlingen) ligt dat anders. Zoals al gezegd, een verplichte aanschaf voor de leerlingen zit er niet zomaar in. Waar het in het onderwijs vooral om draait is het feit dat steeds meer leerlingen een mobieltje meebrengen. Als je er eenmaal van uit kunt gaan dat de meeste leerlingen wel zo'n apparaat hebben, kun je er in het onderwijs gebruik van gaan maken.
In de tussentijd zal het dus gaan om 'BYOD' tussen aanhalingstekens...

Variant op 'Creatief met kurk': Kunst met schapen

'The dark side of social media'

Op FrankWatching.com een aankondiging van een nieuw trendrapport over social media. Ging het de vorige keer nog over 'We the Web', in het nieuwe trendrapport komen de negatieve effecten aan bod.: the dark side of social media.
Sander Duivestijn en Jaap Bloem gaan in op negatieve kanten van social media:

"...de verslaving aan social media op mobiele devices, en alle hypes, hopes, hints, hazards etcetera die we dagelijks delen, lijken zo erg de spuigaten uit te lopen, dat er op zijn minst sprake is van een onverant-woord tijdsbeslag. Daardoor wordt een juiste en heldere focus op wat er echt toe doet onmogelijk en krijgt het instinct helemaal de overhand. De volgende tien gitzwarte gevolgen van sociale media doen overal de ronde. We worden dom, asociaal, verblind en zelfs ziek. Ons geheugen takelt af en we vallen ten prooi aan manipulatie, monitoring, terreur en sensatiezucht. Privacy bestaat niet meer. Stuk voor stuk zijn dit beperkingen en afwijkingen: van tunnelvisie en gebrek aan eigenheid tot aan ziekte toe."

Zo, daar kun je het mee doen! Nu eens geen jubelverhaal over wat ons allemaal voor moois te wachten staat! Realistisch? Misschien wat overtrokken, maar dat geldt natuurlijk ook voor die jubelverhalen. Ik houdt wel van wat stellingname.

Ik realiseer me mijn eigen zoektocht naar de balans tussen de voor- en nadelen van social media en alles wat er bij hoort. Waar ik me gisteren nog een beetje geërgerd had aan de beetje kortzichtige tegenargumenten bij de discussie over ICT bij de Avond van het Onderwijs, kan ik me nu weer vinden in (enkele) van de negatieve effecten van social media of het gebruik van ICT.
Ooit ben ik gestopt met Twitter omdat ik niets zag in het gebabbel dat voortdurend voorbij kwam. Ook ben ik opnieuw begonnen maar gebruik ik het maar heel beperkt. Ik zie namelijk wel het voordeel van een uitgebreid twitternetwerk om nieuwe blogs en dergelijke aan te kondigen. Of ga ik hiermee een aantal volgers verliezen? ;-)

In een aantal berichten heb ik aandacht besteed aan het Google geheugen en Het Ondiepe (the Shallows) van Nicholas Carr waar met zorg naar de ontwikkeling van het gebruik van het internet op de hersenen wordt gekeken. Wim Veen liet zich daar tijdens Competent City wat laatdunkend (zie laatste alinea van dit bericht) over uit.
Kortom: social media bieden heel veel mogelijkheden voor heel veel dingen maar hebben ontegenzeggelijk een aantal van de nadelen die hierboven worden aangegeven. Dat vraagt om een verstandig gebruik, wellicht een nieuw hoofdstuk aan het thema Mediawijsheid. Hoe dan ook, het trendrapport zal de nodige discussie met zich meebrengen. Veel relativerende opmerkingen van de voorstanders, een 'zie je wel'-effect bij de tegenstanders (zie het antwoord van de Besturenraad op het bericht van Willem Karssenberg over hun modelprotocol social media). Het zou natuurlijk jammer zijn als de voordelen ondergesneeuwd raken in een dergelijke discussie. Het ontkennen van die problemen is naar mijn idee geen optie.

Niek zoekt verder naar Bring Your Own Device

Vandaag is de tweede post gepubliceerd over de zoektocht van schoolleider Niek naar de mogelijkheden van BYOD. Deze keer gaat vooral om het opdoen van inspiratie: wat zijn de mogelijkheden van het gebruik van verschillende devices in het onderwijs? Die inspiratie moet leiden tot een visie op het gebruik van BYOD.

We hebben er bewust voor gekozen in het verhaal geen visie te formuleren al is het nog niet zo simpel. In plaats daarvan hebben we zelf een definitie samengesteld, die een handreiking biedt om dat toch zelf te doen: een visie is een inspirerend, ambitieus en collectief gedragen beeld van de toekomst.

Een visie formuleren op onderwijs of op het gebruik van ICT in het onderwijs is iets dat elke school zelf moet doen. Het is immers belangrijk dat zoveel mogelijk betrokkenen daar een inbreng bij kunnen hebben. Bovendien hopen we op die manier op reacties van mensen in de vorm van een visie die zij zelf hebben of die door de school wordt gehanteerd.

In het bericht wordt heel even gesproken over een brainstorm. Dat hebben we ook niet verder uitgewerkt al zijn er heel veel verschillende manier om daar mee aan de slag te gaan. Ik heb zelf nog nagedacht over hoe ik dat in de praktijk zou hebben aangepakt.
Je kunt denken aan scenario's (een matrix met vier velden: wat als we wel of juist niet met BYOD aan de slag gaan, wat als we er echt van uitgaan dat ze het zelf meebrengen of wanneer de school voor de apparaten zorgt?).

Wel BYOD
Geen BYOD
	School zorgt voor apparatuur	Leerling zorgt voor apparatuur

Of werken met 'backcasting', vanuit een zekere toekomst terugwerken om de stappen die gezet moeten worden in beeld te krijgen. Dat kan een uitwerking zijn van een visie naar een concreet plan.
Of ...

Wat me verder in onze eigen zoektocht steeds meer opvalt, is iets, dat je zou kunnen vatten onder technologisch optimisme. Er zijn veel dingen, waar aan gedacht moet worden, wat geregeld moet worden. Veel van de zaken, die nu nog als probleem worden gezien (bijvoorbeeld ontbreken van wifi, kosten van de devices, verschillende operating systems op de systemen, noem maar op), gaan opgelost worden. Sterker nog, veel van de oplossingen zijn er al, alleen nog niet breed beschikbaar. Het is dan ook belangrijk om je te realiseren dat het nu vaak om tussenoplossingen gaat. Gaan we nog een leuke post van maken...

Wanneer ben je effectief?

(bron)

Werkdruk staat hoog op het lijstje van stressbevorderende factoren bij veel mensen. Ik heb dat niet statistisch onderzocht, ik stel dat een beetje vast aan de hand van mijn eigen ervaring en op grond van de signalen bij mensen om mij heen.

Via de LinkedIn-blog kreeg ik een lijstje onder ogen: 7 things highly productive people do. Nu blijkt dat lijstje gebaseerd te zijn op één bron, ook niet bepaald een statistisch hoogstandje. Het komt neer op een paar tips:

• Werk terug vanuit doelen naar mijlpalen naar activiteiten
• Stop met multitasken, dat kun je gewoon niet.
• Zorg, dat je tijdens het werk niet afgeleid kunt worden
• Organiseer je email zodat dat je evenmin afleidt
• Gebruik de telefoon voor conversaties, niet je email
• Houd je eigen agenda bij, laat dat niet door een ander bepalen
• Werk in intervals van 60-90 minuten

In eerste instantie dacht ik dat het ging over  'seven habits of highly effective people', het bekende boek van Steven Covey. Dat gaat voor een klein deel over dezelfde dingen, voor een groot deel over persoonlijke eigenschappen, waar je je zelf in kunt trainen. Het boek is bijzonder aan te raden!
(Een mindmap met een samenvatting vond ik op www.spagaat.com)

Het blijk echter beperkt te zijn tot wat tips over timemanagement. Eigenlijk gaat het om niet afgeleid te raken van je taken. Dat is 'nooit' verkeerd. Nou ja, zeg nooit nooit...

Voor je persoonlijke productiviteit is het goed om bijvoorbeeld je emails op te sparen tot het einde van een dag, of juist het begin van een nieuwe dag. Als je echter vanuit logistiek redeneert, moet je voorkomen dat ergens voorraden of wachttijden ontstaan. Als je een sleutelfiguur bent in een kritisch proces moet je er voor zorgen dat anderen niet op je hoeven te wachten. Denken in processen, heet dat. Daar ga ja dan met het opsparen van email en jezelf afzonderen! Het is natuurlijk een kwestie van een goede balans zoeken, afspraken maken wanneer men een antwoord kan verwachten of wanneer je gestoord kunt worden. Je kunt juist die belangrijke zaken ook tussendoor inplannen.

ICT als sleutel voor beter onderwijs

Soms lijkt het alsof allerlei zaken in een keer op zijn plek vallen, als puzzelstukken in elkaar passen. Allemaal toeval, maar toch. Vorige week heb ik gewerkt aan enkele blogberichten over 'bring your own device'. Kern van de boodschap in die berichten is: het gebeurt hoe dan ook, zorg dat het je niet overkomt!
Maar even een goede visie formuleren valt niet mee. Als je eigen denken dan wordt ondersteund met een mooi artikel, lijkt dat toeval.

Een paar keer per jaar valt bij mij Onderwijsinnovatie op de mat, het gratis kwartaaltijdschrift van de Open Universiteit. Dit keer een artikel van Rob Martens waarin hij betoogt waarom ICT de sleutel is voor beter onderwijs. Het artikel is bedoeld als een aanvullende betoog opzijn bijdrage aan de 'Avond van het onderwijs' (zie Uitzending gemist, vanaf 32:00 minuten) van de NTR van een tijd geleden.

In hert artikel beschrijft Martens de huidige ICT-revolutie die er op neer komt dat binnenkort alle informatie beschikbaar is voor iedereen met kenmerkende ontwikkelingen als social media, 'prosuming', cloud computing, geavanceerde zoektechnologieën, mobiele technologie en gebaseerd op multimedia en hypertekst. Waar het een paar jaar geleden nog lastig was dit allemaal te laten zien, lukt dat nu eenvoudig met zoiets als een iPad.
Waar het onderwijs de afgelopen jaren nog behoorlijk conservatief was, zal het gebruik van tablets onontkoombaar zijn. (Wat dat betreft een behoorlijke ondersteuning voor 'de zoektocht van Niek').

Martens ziet door zijn oogharen drie revolutionaire veranderingen.

1. Meer persoonlijke vrijheid bij het leren met nieuwsgierigheid als belangrijkste drijfveer. 
2. Verbetering van samenwerking met anderen over de grenzen van de school heen
3. Zelfsturend materiaal, ondersteund door een elo.

En natuurlijk, als ICT de sleutel is voor beter onderwijs, is de  docent degene die hem moet omdraaien.

De discussie op de Avond van het onderwijs laat duidelijk zien, dat er vorderingen worden gemaakt maar dat er ook nog een wereld te winnen is. In de discussie daar werden allerlei (naar mijn idee met name door de tegenstanders van de stelling) argumenten door elkaar gegooid of als veel te zwart-wit geponeerd.

Wat dat betreft kan ik het van harte eens zijn de roep om 'Lente in het onderwijs' van Marcel Kesselring! 

Bring your own device - de zoektocht van Niek

In de regel schrijf ik niet over de opdrachten die ik bij klanten uitvoer. Soms komt het echter goed uit dat ik er over schrijf en dan maak ik graag van de gelegenheid gebruik.
Twee weken geleden ben ik (naar aanleiding van een eerder bericht) benaderd door Kennisnet of ik er iets voelde mee te werken aan enkele blogberichten over Bring Your Own Device (BYOD) in het onderwijs. Nu vind ik mijn werk erg leuk, maar soms is het nog leuker. In een opdracht als dit ga je in gesprek met allerlei mensen, ga eens kijken op locatie en leer je ontzettend veel in een heel korte tijd. Samen met Erwin Bomas van Kennisnet ben ik aan de slag gegaan.

We hebben gekozen voor een vorm waarin we achtergrondinformatie koppelen aan de zoektocht van Niek, een schoolleider die geconfronteerd wordt met een situatie waarin een verbod op mobieltjes ineens niet zo vanzelfsprekend meer is. Het eerste bericht staat nu online: van onbewust onbekwaam naar bewust onbekwaam.
We willen in een paar berichten aandacht besteden aan de visie, randvoorwaarden en de ontwikkelingen. Het is vooral bedoel om informatie op een rijtje te zetten die mensen aan het denken zet en wat handreikingen geeft. Wat we beslist niet willen is een kant en klare oplossing presenteren: die is er gewoon niet. Daarom nodigen we ook iedereen uit om te reageren, voorbeelden te geven waarin dingen werken en vooral ook, wat je niet moet doen!

Toen ik er mee aan de slag ging, was ik van plan om de berichten (met toestemming van Kennisnet, net zo netjes om het even te vragen) hier ook te plaatsen. Ik bedacht me vervolgens, dat dat weinig zin heeft. Maar de zoektocht van Niek heeft ook veel parallellen met de zoektocht die wij ook doormaken. Een paar leermomenten:

• Veel voorbeelden van gebruik van BYOD heeft te maken met het gebruik van door de school aangeschafte iPads of zo. Dat is natuurlijk niet echt BYOD. We nemen dat maar mee omdat dat waarschijnlijk ook een overgangssituatie is. Uiteindelijk zullen de meeste leerlingen een apparaat hebben waarmee het onderwijs goed te ondersteunen is.
  We hebben vervolgens geprobeerd een 2x2-matrix te maken. Links zet je dan: Door school geregeld en daarboven BYOD, maar wat zet je nu onderaan? Geen visie, wel visie? Dat leek eerst aantrekkelijk, maar op een bepaald moment realiseerden we ons dat het expliciet verbieden van mobieltjes en dergelijke, best uit een duidelijke visie kan voortkomen.
  We hebben nog wat andere aspecten geprobeerd als 'reactief' en 'proactief', of 'uitgaan van belemmeringen' en 'uitgaan van kansen', maar daarmee kregen we de matrix niet goed gevuld. We hebben het vervolgens maar losgelaten. Als iemand een idee heeft?
• Bring your own device lijkt heel nieuw. Maar de trend is al eerder in gang gezet (en dan bedoel ik niet het feit dat mensen koffieapparaten meebrengen naar school om de automatenkoffie te ontlopen). Het begon al met de komst van thuiscomputers en zeker toen er allerlei pc-privé projecten kwamen. In feite 'use your own device'. Door allerlei ontwikkelingen zijn die apparaten steeds kleiner en mobieler geworden en kon men ze mee gaan nemen. Niets nieuws onder de zon, dus.
• Misschien nog even iets over protocollen rond internet- en mobieltjesgebruik. Ik zie en lees veel berichten van mensen, die er op zijn minst wat bedenkingen hebben bij de vorm. Bijvoorbeeld Karin Winters, die weer verwijst naar (een prima bericht van) Willem Karssenberg en Wilfred Rubens. Ook Frank van Hout geeft zijn beeld bij een protocol.
  Naar mijn idee is de essentie dat een dergelijk protocol niet moet zijn bedoeld als een inperking van de mogelijkheden maar vooral als een bewustwording van bepaalde risico's. Zeg maar: een hulpmiddel om mensen mediawijs te maken. Volgens mij past dat prima bij wat al die anderen daar over gezegd en geschreven hebben... 

Er is nog een hoop meer te vertellen, daar kom ik samen met Niek later nog wel op terug...

Help, een virus!

Ik was op mijn laptop nog even lekker bezig aan een leuk blogverhaal over BYOD. Plotseling gebeurde er van alles op mijn scherm, er verschenen akelige meldingen over virussen en wormen op mijn computer, mijn firewall sprong op tilt en al mijn programma's werden keurig gesloten (zonder bestanden op te slaan, weg BYOD-verhaal).

Een kleurrijk console met een icoon dat lijkt op het Windows beveiligingsicoon met een scanner en daaronder een groeiende lijst van allerlei levensgevaarlijke digitale beesten: Privacy Protection.

Ondertussen kon ik geen enkel programma meer opstarten. Mijn virusscanner deed het niet meer, net zo min als mijn TaskManager. Ik kon ook niet op internet om naar een oplossing te zoeken. En voortdurend maar popup-berichtjes die me waarschuwden toch vooral de Privacy Protection aan te zetten. Privacy Protection? Dat heb ik nooit geïnstalleerd. Het zal toch niet...

Dus maar eens op de vaste pc gezocht naar een oplossing. Die was snel gevonden bij My Anti Spyware. Jawel, het bleek te gaan om een zeer robuust virus. Maar met wat hulp weer te verwijderen. Dus computer uit en opnieuw opstarten in de veilige modus. Hoewel...
Ik heb een (door mijn werkgever verplicht) beveiligingsprogramma SafeBoot op mijn laptop staan dat er voor zorgt dat je alleen maar kunt opstarten met een token én dat alle data op de harde schijf worden geëncrypt. Dat veilige programma zorgde er ook voor, dat ik dus niet in de veilige modus kon opstarten...

Dan moet je creatief wezen. Ik heb de computer opnieuw opgestart. Ik heb me niets aangetrokken van die hele kermis op het scherm en ben ik met de Windows zoekfunctie op zoek gegaan naar het programmaatje 'privacy.exe'. Volgens die anti spyware site was dat de boosdoener. Vinden is één, weggooien iets anders. Dat lukte niet. Waar die slimmeriken niet aan gedacht hadden: ik heb de naam van het programma aangepast door er een 'x' voor te zetten. Vervolgens weer opnieuw opgestart en jawel, het programmaatje startte niet meer op.
Vervolgens de handleiding gevolgd en mijn pc is weer schoon.

En dat BYOD-bericht? Dat moet nog even wachten...

Information is beautiful

Alweer een paar maanden geleden schreef ik over de blog van Reinout van Brakel: Onderwijs in Grafieken. Reinout heeft inmiddels al heel wat grafieken over gepresenteerd en beschreven op zijn blog. Het mooie is, dat het steeds gaat over een visualisatie van informatie.

Recent heb ik een boek gekregen waarin David McCandless informatie, die op internet te vinden is, op een een of andere manier heeft gevisualiseerd: Information is Beautiful.

...Swamped by information, I was searching for a better way to see it all and understand it. Why not visually? 

Waar het vooral om gaat is het verhaal achter de plaatjes. Je kunt makkelijk praten over die miljarden, die er verdampen bij een beurskrach, die er in een Euro-reddingsfonds moeten worden gestopt of die uitgegeven zijn aan de oorlog in Irak. Maak er maar eens een plaatje van.

Wil je weten hoe het nu zit met de zeespiegelstijging als gevolg van het broeikaseffect? Wil je een idee hebben van de omvang van grote rampen? Dat en veel meer heeft McCandless uitgezocht en gevisualiseerd.

Het boek is net als de website prachtig prachtig om door te bladeren. Dat smaakt naar meer. Dat zou je in opdrachten kunnen verwerken. Dat is precies wat Katy Schrock doet op haar Googlesite Ínfographics as a creative assignment. Ze heeft daar een enorme lijst met bronnen en verwijzingen naar manieren waarop je met infographics in het onderwijs aan de slag kunt.

Toch wat anders dan infographics maken is gebruik maken van de enorme database aan gegevens die het internet biedt. Zo bewaart Google alle zoekopdrachten. Elke keer, dat je een zoekvraag op internet stelt, wordt die database weer wat groter. Dat betekent dat je met diverse tools kunt nagaan wat op een bepaald moment door veel mensen belangrijk gevonden werd. Google heeft daar inm,iddels verschillende tools voor gemaakt: Google Insight (om zoektermen met elkaar te kunnen vergelijken), Google Trends om zoekgedrag naar een bepaalde term over een bepaalde periode te zien. Er zijn dan ook weer allerlei sites, die informatie geven over hoe je die tools het beste kunt gebruiken.
Recent kwam ik ook Google NGram tegen. Daarmee wordt in Google books naar een bepaalde term gezocht.

Terecht: information is beautiful!

Socialicious - social media event bij de HAN

Soms gaan er blijkbaar wat dingen verkeerd met uitnodigingen. Ik kreeg een uitnodiging van de Hogeschool Arnhem Nijmegen (HAN) voor een pre-conference rondom Social Media. Ik bleek echter in een masterclass terecht gekomen te zijn met een paar docenten uit het HBO. Soms kun je gewoon geluk hebben  omdat er iets mis gaat.

Deny Smeets (directeur van de Informatie en Communicatie Academie van de HAN) laat in een kort bestek zien wat er veranderd is in ICT.

• Eigenljk is er in de I inhoudelijk niet zo veel veranderd. Het gaat nog steeds om het schrijven, lezen, veranderen en verwijderen van records. Zowel het aantal records maar ook het aantal bewerkingen zijn echter exponentieel toegenomen. 
• In de T  gaat het om de wet van Moore, steeds meer schakelingen op een processor, steeds snellere processoren, meer processoren. Ook hier een exponentiële groei. 
• In de C gaat het om steeds meer verbindingen. Op de eerste plaats mensen die met elkaar verbonden zijn en via allerlei kanalen communiceren. Meer en meer apparaten worden verbonden met het internet en communiceren mee. Of het nu gaat om een koelkast die melk besteld, een auto die de garage laat weten dat er iets mis is of een product met een rfid-chip 'die bij de kassa laat weten: ík ben gekocht'.

Vermenigvuldig die drie exponentiële factoren met elkaar dan zal duidelijk zijn dat het gaat om een enorme groei van ICT.
De masterclass gaat over een onderdeel: het gebruik van social media. Lon Safko, Shaji Mathew en René Bakker geven hun visie op wat er gebeurt, maar vooral wat mogelijk is met social media.

Lon Safko (auteur van de Social Media Bible) ondersteunt veel bedrijven bij het gebruik van social media in hun marketing. Wat hij daar vooral mist is strategie. Met een een facebookaccount en wat getwitter kom je er nu eenmaal niet. Het gaat er om, dat je goed kijkt naar wat je wilt bereiken en de tools daarop afstemt.
Er is een enorme lijst aan tools is beschikbaar. Hij gaat vooral uit van wat hij noemt de 'Trinity': blogging, microblogging, social networks.
Er volgt een gepassioneerd verhaal dat duidelijk vanuit de Amerikaanse cultuur (competitie, geld verdienen) is vormgegeven. Maar een aantal dingen is wel interessant:

• Bij twitter gaat het er vooral om belangrijke sleutelfiguren te volgen (bijvoorbeeld politici) zodat je onmiddellijk weet wat er besloten wordt over wat jou aangaat. Op die zelfde manier zouden studenten professoren gaan volgen zodat ze uiteindelijk bij de meest interessante professor zullen gaan studeren (lijkt me hier niet of nauwelijks van toepassing).. 
• Hij haalt een uitspraak aan van een auteur van 100 jaar geleden (Mark Twain?): "als ik het meer tijd gehad was het korter geworden". Het kost meer tijd om de essentie van een verhaal compact weer te geven. Dat is eigenlijk een belangrijke kracht van Twitter (als je het loze geklets even buiten beschouwing laat). Safko verzamelt uitspraken bij bijvoorbeeld presentaties of uit artikelen en slaat die op in een database. Geheel geautomatiseerd laat hij een paar keer per dag een tweet uitgaan. Dat vergroot zijn zichtbaarheid op het net enorm.
• Zet een Google Alert op tweets die kernwoorden bevatten die voor jouw business van belang zijn. Door daar slim op in te spelen (retweeten, reageren) kun je daar veel uithalen.  
• Het is lastig om in contact te komen met mensen die je niet kent. Bij een afspraak met een nieuwe relatie moet er eerst aan de relatie worden gewerkt. Een praatje over het weer of de kinderen. LinkedIn is een zakelijk network dat veel achtergrondinformatie biedt die je kan helpen. Niet alleen om iemand te bereiken via een gemeenschappelijke kennis, het biedt ook de mogelijkheid om over iets te beginnen dan het weer of je kinderen bij een ontmoeting. LinkedIn biedt de mogelijkheid om te kijken naar overeenkomsten. Dat kan een zakelijk voordel bieden, omdat een gemeenschappelijkheid ook vertrouwen geeft. Het biedt mogelijkheden om door te dringen tot de top die anders wordt afgeschermd door secretaresses en zo. 
• Second life komt nog een keer voorbij. Ik dacht dat dat al een beetje een gepasseerd station was, maar Safko is nog steeds erg enthousiast. Het is makkelijk om in een 'vertrouwde omgeving'  contact te leggen met potentiële klanten. Ik kan me er iets bij voorstellen.
  Volgens Safko is het geven van een college geven via Second Life heel makkelijk. Ik verwacht echter niet dat dat nog veel vanuit onderwijsinstellingen gebeurt. 
• Safko laat nog een leuk gebruik van social media zien: een directeur van een blenderfabriek is een rubriek op YouTube gestart: Will it blend? Bijzonder effectief voor de verkoop van blenders...

Shaji Mathew, Lead Strategist at WebSickle Social Media Consulting social media meer vanuit een oorsters gezichtspunt: Er is een overdaad aan social media en dat maakt het moeilijk om daar een keus uit te maken. Het is beter om een stap terug te doen en vooral te kijken naar wat sleutelfiguren doen in plaats van zelf van alles uit te proberen.
Het probeert social media in een zeker perspectief te plaatsen:  Radio ontstond vooral vanuit het idee van  een geluidsweergave van theater in de vorm van hoorspelen. Televisie was in eerste instantie bedoeld als weergavemedium voor theater met een heel statisch beeld van wat zich op een podium afspeelde. Inmiddels hebben die media een enorme revolutie doorgemaakt. Social media bevinden zich nog in het stadium van een hoorspel...
Een paar elementen uit zijn (toch wel wat moeilijk te volgen) presentatie:

• Het gaat er niet om wie je bent, het gaat er om wat anderen vinden wie je bent.
• Social media hebben ook een grote impact op het onderwijs. Net zoals patiënten soms meer weten over hun ziekte dan de dokter, zo kunnen studenten meer weten dan de docent. Daar zul je mee om moeten gaan, daar moet je gebruik van maken.
  Aandachts daarbij is wel, dat studenten vaak niet uit de brei van informatie kunnen komen. Docenten moeten daar juist richting geven, studenten kritisch leren denken.
• China lanceert eigen tools om grip te houden op de samenleving
• In India helpen social media de urbanisatie omdat het helpt de mensen die naar de steden trekken in contact te blijven met de achterblijvers.
• In de één-kindpolitiek helpen social media tegen de eenzaamheid van die kinderen omdat het hen een sociaal netwerk biedt.  

René Bakker, lector Netwerked Applications bij de HAN gaat meer in op social media in Europa. Hij laat een hoop statistieken passeren die terug te vinden zijn bij onder andere Eurostat en European Communication Monitor.

Hij constateert dat het gebuik van social media in bedrijven achterblijft. Als het al gebruikt wordt ('volg ons op Twitter') ontbreken richtlijnen voor het gebruik en wordt de communicatie van stakerholders niet gevolgd. Ook zijn er zelden trainingprogramma's voor social media en wordt het effect van social media activiteiten niet gemeten. Het incident waarbij een politiecommissaris werd ontslagen na een verkeerde tweet hangt samen met het ontbreken van een richtlijn over het gebruik van sm.

In relatie tot het onderwijs haalt Bakker Chickering aan met zijn 'Good practices in undergraduate education'

• Encourage student faculty contact
• Encourage cooperation among stusents
• Encourage active learning
• Gives promt feedback
• Emphasizes time on task
• Communicates high expectations
• Respects diverse talents and ways of learning

De eerste vier hebben een duidelijke relatie met social media.

Het Socialicious-event was bedoeld als een voorbereiding op het NIOC-congres van 2013.