Binnen 48 uur twee keer met je voeten in de modder, dat overkomt me niet zo vaak. De eerste keer was het fysiek, afgelopen zaterdag. Met een aantal collega's op excursie door het "Verdronken land van Saeftinghe". Ik was wel enigszins voorbereid op wat er komen ging (ik had extra kleren en een handdoek bij me) maar dat je zo af en toe kniediep door de modder zou gaan, had ik niet verwacht. In het begin probeer je het nog een beetje binnen de perken te houden maar na een tijdje is het duidelijk dat dat helemaal geen zin heeft. Een paar uur ploeteren, zompen, plempen met als oogst een paar foto's van wat brakwaterplanten en natuurlijk, modderschoenen.
Je kunt ook metaforisch met je voeten in de modder: nou eens niet van achter een bureau of vergadertafel allerlei structuren, schema's en modellen uitdenken om het onderwijs wat beter te organiseren maar kijken in de praktijk, waar het allemaal echt gebeurt. Dat was voor één van de onderwijsdirecteuren van ROC Eindhoven aanleiding om me eens uit te nodig een tijdlang in de praktijk mee te draaien als deel van een 'RVT' (resultaatverantwoordelijk team). De bedoeling is dat ik de komende maanden een dagdeel in de week ga meedraaien met een team van de Kappersopleiding van de School voor Uiterlijke Verzorging. Inhoudelijk zullen ze wel niet zo heel veel aan me hebben (ik kan de heg knippen en met een tondeuse mijn haren wat inkorten, daar houdt het dan ook echt mee op).
Dus afgelopen maandag voor het eerst sinds heel lange tijd de opening van een schooljaar weer eens meegemaakt. De plenaire vergadering deed me nog wel aan vroeger denken. De teamvergadering die er op volgde niet meer.
Binnen de Kappersopleiding wordt al geruime tijd met een nieuw, competentiegericht onderwijsmodel gewerkt. Dat leverde in de praktijk meteen allerlei problemen op, vooral met betrekking tot de planning en de organisatie. Dan blijkt dat het uitermate moeilijk is een goed onderwijsmodel ook daadwerkelijk in praktijk te brengen. Een extern deskundige heeft de zaak doorgelicht en een andere planningssystematiek voorgesteld die tevens veel meer recht deed aan het idee van de RVT's. Het rooster bestaat nu uit blokken van een dagdeel waarbinnen een team zorgt voor de planning en uitvoering van het onderwijs aan pakweg 120 studenten van verschillende leerjaren.
De vergadering ging dan ook vooral over de planning van de eerste week. Ik heb met verwondering gekeken naar alle problemen die over tafel gingen en opgelost moesten worden. En dat moet dan voortdurend, door het hele schooljaar heen. Een van de docenten vatte het mooi samen: "We zijn vooral aan het regelen, oplossen en plannen, en als er dan nog wat tijd over is, kunnen we ons vak voorbereiden". Ik heb op dit moment geen oplossing voorhanden, alleen maar het idee dat het uiteindelijk beter, makkelijker moet kunnen.
In de komende tijd hoop ik een hoop te zien, mee te maken en vooral te leren. Het levert tweerichtingsverkeer op: toetsing van de theorie van Flexibel Leren aan de dagelijkse praktijk, een daarnaast de mogelijkheid om de praktijkervaringen mee te kunnen nemen in het verder uitwerken van de ideeën en plannen. Die oogst is wel wat modderschoenen waard...
Wat een goed idee van die onderwijsdirecteur! Hoe vindt het team dat om zo maar iemand erbij te hebben? Luister je alleen of doe je ook mee in de discussies?
BeantwoordenVerwijderenDit zouden veel meer mensen vanuit de diensten eens moeten doen! Ga je ons wekelijks op de hoogte houden?
Maar dat je het ervaart als modder bevreemd me, tenzij je het bedoelt als: terug naar de basis, met de voeten in de klei.
De oogst in het verdronken land waren een paar foto's. Wat is je oogst vanuit die vergadering? Ga je ook lessen bijwonen of zelfs geven?
Het idee intrigeert me geweldig! Doet die onderwijsdirecteur zelf ook mee?
En doen ze op die opleiding ook iets met toupetjes? Wie weet wat ze nog van je maken kunnen:-)
Kortom: veel vragen en ik hoop echt dat je je lezers op de hoogte blijft houden!