Het is 15 oktober, Blog Action Day. Vele bloggers besteden vandaag extra aandacht aan het thema armoede. In mijn Googlereader verschijnt dan ook een paar bijdragen van collegabloggers. Als ik eerlijk ben, ontbreekt het me een beetje aan inspiratie en blijkbaar geldt dat niet alleen voor mij...
Wat maakt nou, dat ik rond een thema als armoede niet in staat ben een bericht te schrijven? Misschien, omdat ik twijfel of het wel enig effect zal hebben. Als iedereen schrijft over het feit dat Blog Action Day 2008 gaat over armoede in plaats van over armoede zelf, schiet het inderdaad niet op. En papier (of een digitaal geheugen) is geduldig. Je kunt zoveel schrijven. Morgen is het donderdag 16 oktober en is het weer voorbij en is het weer 'business as usual'. Dan staan onze alledaagse problemen weer centraal.
Misschien is het dat wel, waarom de inspiratie niet wil komen. Ik kan me gewoonweg de problemen van een ander niet voorstellen. Want hoe moet het zijn om geconfronteerd te worden met heel andere keuzen dan die waar ik voor sta?
Ik heb honger en sta voor de voorraadkast. Waar heb ik zin in? Doe ik het makkelijk en maak ik wat chili con carne (wat gehakt en verse groenten roerbakken, twee blikken bruine bonen erbij, wat smaakmakers en in pakweg twintig minuten aan tafel), doe ik het uitgebreid met aardappelen, groente, vlees of laat ik de boel de boel en gaan we gewoon wat halen? Nee, dat zit er deze maand niet meer in, afgelopen zondag ook al chinees gehaald...
Ik heb honger en sta voor mijn voorraad zaaigoed. Als ik daar een klein beetje van neem en dat kook met flink wat water, dan hebben we tenminste weer iets in onze maag. Als ik het niet doe, heb ik morgen zeker niet de energie om op zoek te gaan naar wat eetbaars. En als over een paar weken het zaaiseizoen aanbreekt? Nou ja, wie dan leeft. Als ik mijn kinderen nu wegstuur voor wat brandhout kan ik over een paar uur beginnen met koken...Het is alweer herfstvakantie. Het is alweer tijd om me te gaan oriënteren op de vakantie van volgend jaar zomer. Eigenlijk heb ik daar nog helemaal geen zin in. Ik wil nog niet nadenken of het een natuurvakantie of een stedentrip wordt. In elk geval liefst niet te ver, de benzine is al zo duur…
Het regenseizoen is weer aangebroken maar het ziet er naar uit, dat de regens ook dit jaar weer uitblijven. Kan ik het me veroorloven te blijven en te hopen op de volgende oogst? Of moet ik de knoop doorhakken, alles achterlaten en met mijn gezin op zoek gaan naar andere bestaansmogelijkheden in de grote stad. Zijn mijn kinderen in staat de 300 km te voet af te leggen?
Zo langzaamaan vliegen mijn kinderen allemaal uit. Binnenkort gaat mijn dochter op kamers! Dat maakt het kiezen van Sinterklaascadeautjes dit jaar voor haar in elk geval weer wat makkelijker...
Ik heb net mijn dochter verkocht aan een fabrikant. Het doet ongelooflijk zeer, maar ik zag geen alternatief. Nu kan ik weer een paar weken lang eten kopen voor de rest van mijn familie…
Tja, ik kan schrijven wat ik wil, maar me echt inleven kan ik niet.
Bron: nl.wikipedia.org/wiki/Armoede
This post is part of Blog Action Day 2008
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties zijn welkom