In de wetenschapsbijlage van de Volkskrant stond een bericht over de Conference on Human-Robot Interaction die in Amsterdam werd gehouden. Het geeft je te denken dat de ontwikkeling van robots al in een stadium is, dat er nagedacht moet worden over de manier waarop mensen en robots met elkaar moeten kunnen communiceren. In een eerder artikel werd hier ook al aandacht aan besteed.
Als ik aan robots denk, komen er tal van mijmeringen boven. Dat gaat ver terug. Vroeger verslond ik de stripboeken van Archie, de man van staal. Later waren het de boeken van Isaac Asimov die me (als SF-fan) enorm intrigeerden. Wie kent niet de 'Drie wetten van de Robotica', waarin de verhouding tussen mens en machine was vastgelegd?
En dan natuurlijk de robotfilms. Om maar eens te beginnen met 'The Jetsons'. Maar vooral het serieuzere werk in Star Wars, Alien, A.I., Bicentennial Man en I Robot en nog veel meer.
Nou zijn robots natuurlijk ook in het onderwijs toe te passen. Vaak komt dat neer op het programmeren van (semi) industriële robots of het gebruik van Lego MindStorm. Maar ook een hulpje bij het onderwijs is denkbaar: Pebbles.
Maar als we de lijn eens doortrekken. Van stofzuigende kruipers naar een echte robotdocent voor de klas. Als dat geen innovatie is. Met een eeuwig geduld, een enorme kennis en getraind, nee, gebouwd om goed om te gaan met mensen en dus met leerlingen. Altijd bereikbaar, desnoods voor meerdere leerlingen tegelijkertijd.
In een klap is het probleem van de vergrijzing en het docententekort van de baan, en ook de problemen met 'eigenwijze' docenten en 'koninkrijkjes in de klas' zijn voorbij. Bijscholen hoeft niet, dat gebeurt tegelijkertijd met het opladen van de accu via een USB-kabeltje. Geen CAO-onderhandelingen of stakingen meer. Genoeg personeel voor zomercursussen of avondschool.
Bij de toepassing van ICT is altijd geroepen dat het slechts een hulpmiddel is, dat er altijd docenten nodig zullen zijn. Ben benieuwd hoelang nog...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Reacties zijn welkom