Internetdemocratie

Wat hebben Rita Verdonk en Andrew Keen niet met elkaar gemeen? Rita gelooft in de internetdemocratie, Andrew Keen niet, nou ja, plaatst er heel wat kanttekeningen bij.

Rita Verdonk heeft haar beweging 'Trots op Nederland' gelanceerd.
(Nog een persoonlijk advies aan haar en haar kiezers: lees Freakonomics. Heel veel van de voorgestelde maatregelen zijn schijnmaatregelen die gewoon niet gaan werken. Gewoon wat oneliners die lekker liggen bij het wat conservatievere deel van de bevolking maar die in de complexiteit van de huidige samenleving echt niet gaan werken.)

Verdonk wil de kiezers meer betrekken bij de politiek en wil daar internet voor gaan gebruiken. Politiek 2.0! Laat de burger zelf meedenken bij de plannen. Is dat een goed idee? Daar kun je op verschillende manieren tegen aan kijken.

Het is altijd een goed idee is om mensen meer te betrekken bij de politiek. En natuurlijk is internet daar een prima medium voor. Discussiefora, wiki's, online stemmen of enquêteren en allerlei andere middelen staan ter beschikking om mensen hun mening te laten geven. Een welhaast ultieme toepassing van 'wisdom of crowds'.
Andrew Keen denkt daar duidelijk anders over. Keen is uitgenodigd om de Globaliseringslezing 2008 te geven. Hij heeft niet zoveel op met web2.0 omdat het daarbij vooral gaat om het verheerlijken van het amateurisme. 'Het internet is plaats waar mensen naar toe gaan om te debatteren maar om bevestigd te worden in wat ze al dachten'.
Nou is niet iedereen een fan van Keen. Wilfred Rubens gaf al een reactie op zijn weblog op de keynote van Keen op de Online Educa in Berlijn waarin hij een aantal uitspraken van Keen relativeert.

Toch zou ik de uitspraken van Keen ter harte willen nemen als het gaat om een rechtstreekse beïnvloeding van de politiek door de burger om de hoek. De mening van een meerderheid is niet noodzakelijkerwijs de beste mening! In 'the tragedy of the commons' wordt beschreven hoe een samenleving ten onder kan gaan als iedereen uitgaat van zijn eigen belang (wat op zichzelf voor elk individu een heel rationeel uitgangspunt is).Dit geldt met name als de relatie tussen oorzaak en gevolg erg ver uit elkaar liggen of als iedereen zich laat leiden door wat de buurman ook doet (wie laat zijn auto staan in verband met het broeikaseffect?). Dat vraagt om een entiteit, die namens iedereen én in het belang van iedereen besluiten neemt die wellicht ingaan tegen wat de meerderheid wil (als niemand de auto wil laten staan omdat de buurman dat ook niet doet, dan zal iemand moeten ingrijpen...)

Kortom, democratie 2.0 is wellicht niet de beste vorm van democratie.